سیاوش راد :: دوشنبه 88/12/10 ساعت 12:31 صبح
نوشته های دیگران()
و تو به من خندیدی
چون من باور کردم تو را
همان طور که خود خواسته بودی
چرا سرزنشم می کنی؟
سیاوش راد :: دوشنبه 88/12/10 ساعت 12:6 صبح
اکنون تو با مرگ رفته ای و
من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم .
این زندگی من است . . .
حالا تو نیستی . . .وای بر منزندگی من . . . !
